DEVAM: 12- Resulullah
(S.A.V.)'in Duaları
(:-2420-:) Evsat b. Amir el-Beceli şöyle der: Resulullah Sallallahu Aleyhi
ve Sellem'in vefatından sonra Medine'ye geldim. Geldiğimde Ebu Bekr'in minber
üzerinde hutbe verdiğini gördüm. Hutbesinde:
"Geçen sene
Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) hutbe vermek üzere kalktı ... "
dedi ve ağlamaya başladı. Konuşması ağlamasıyla böyle üç defa kesildi. Kendine
geldiğinde şöyle devam etti:
"Sonra kalkıp
buyurdu ki: "Ey insanlar! Yüce Allah'tan afiyeti dileyin! Zira bir kul'a
yakini bir imandan sonra verilebilecek en hayırlı şey afiyettir. Yine küfürden
sonra kişiyi şüpheye götürecek en büyük şey, afiyet konusudur. Doğruluktan
ayrılmayın. Zira doğruluk kişiyi iyi olan şeylere yöneltir. Doğruluk da, iyi
şeyler de Cennette olacaklardır. Yalandan da sakının! Zira yalan kişiyi günah
olan şeylere yöneltir . Yalan da günahlar da Cehennemde olacaktır. "
- - -
İsnadı sahihtir.
Hadisi İbn Hibban, İhsan 2/151, 152 (948) ve Ebu Ya'la (8, 74, 75, 76, 77, 121,
122, 123, 124)
(:-2421-:) Ebu Hureyre der ki: Bu minberde Ebu Bekr'in şöyle dediğini
işittim:
"Geçen yıl bu gün
Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem'in şöyle buyurduğunu işittim ... "
Ebu Bekr bunu dedikten sonra ağlamaya başladı. Sonrasında şöyle devam etti:
"Resulullah
Sallallahu Aleyhi ve Sellem'in şöyle buyurduğunu işittim:
Ey insanlar! Allah
Teala'dan afiyeti dileyin! Zira bir kul'a ihlaslı bir imandan sonra
verilebilecek en hayırlı şey afiyettir."
- - -
İsnadı ceyyiddir.
Hadisi İbn Hibban, İhsan 2/151, (946), Ahmed (1/4) ve Ebu Ya'la 1/75, 76 (74)